Waterschappen gebruiken bij rioolwaterzuiveringsinstallaties aanzienlijke hoeveelheden synthetische polyelektrolyten als flocculant. De waterschappen willen graag kijken of het mogelijk is om hiervoor groenere biobased alternatieven te gebruiken. In dit geval een biobased flocculant op basis van aardappeltreststromen.
In dit samenwerkingsproject wordt onderzocht of en hoe uit aardappelreststromen bioflocculanten kunnen worden gemaakt en hoe deze werken in vergelijking met de regulier gebruikte (acrylamide)-polyelektrolyten. Flocculatie wordt bij waterzuivering gebruikt voor het verwijderen van stoffen uit water. Dit proces wordt zowel toegepast bij de zuivering van grond- en oppervlaktewater tot drinkwater als bij de zuivering van rioolwater
Win-win
Een mogelijk alternatief is het produceren van flocculanten uit zetmeelrijke (rest)stromen van de aardappelverwerkende / zetmeelverwerkende industrie zoals bijvoorbeeld Novidon. Deze reststromen kunnen nu voor een aanzienlijke belasting voor waterzuiveringen zorgen. Het inzetten van de reststromen voor de productie van een biobased alternatief voor synthetische polyelektrolyten kan dus een win-win situatie opleveren. De zetmeelreststroom wordt deels omgezet naar een waardevol product, terwijl tegelijkertijd de belasting (en dus kosten) voor waterzuivering zouden dalen.
Wat is Flocculatie?
Flocculatie of vlokvorming is een essentiële stap in een waterzuivering. Het is een proces waarbij deeltjes zich aan elkaar hechten in een losse structuur. Een bekend voorbeeld is de vorming van sneeuwvlokken door samenvoeging van sneeuwkristallen.
De structuur van vlokken is ‘luchtig’ en ook weer vrij eenvoudig te verbreken omdat de binding tussen de moleculen en groepen moleculen niet zo sterk is.
Partners
